[Crossover Ib]-(TSF)S.Gallery P.3 Thai

3. มาหาปลาในห้องรูปแมว

ห้องที่เขามาถึงนี้เป็นห้องรูปร่างเหลี่ยมๆเหมือนหน้าแมว  หน้าแมวโง่ๆสินะ  เพราะขนาดรูจมูกยังเป็นรูปปลาเลย  ออกแบบยังไงเนี่ย 

แต่รูปปลาที่ว่านั่นก็เป็นแค่รูเปล่าๆเหมือนว่าปลาจริงๆนั้นได้หายไปงั้นแหละ

“ตามหาปลางั้นเหรอ” Smez คิดดังนั้นเขาจึงสลับมองทางแยกสองทาง

“ขวาร้าย  ซ้ายดี...  งั้นไปซ้ายละกัน”  เขาเดินไปทางซ้าย  พบห้องโล่งๆมีเสาปูนเยอะแยะและม่านสีแดง  เสาแรกที่เขาพบก็คือเริ่มที่เดินมานั่นเอง  มีรูปคนขี้ก้างสีดำ และข้างล่างคนนั้นก็มีข้อความด้วยว่า...

“หาฉันให้เจอสิ” Smez อ่าน  โดยยังไม่รู้เลยว่าหาอะไรไอ้คนเส้นขี้ก้างนั้นก็ชิงหายไปต่อหน้าต่อตาทันที  เขาตกใจอีกแล้ว

“อะไรกันน่ะ หายไปไหน”  เขามองไปรอบๆห้องแต่ก็ไม่เจออะไรเลยนอกจากม่านที่อยู่ตามเสาปูน  มีม่านสีแดงเจ็ดม่าน...

“หมายความว่าเราต้องหาไอ้เมื่อกี้จากม่านนั้นเหรอ” เขาพูดกับตัวเอง สักพักข้อมีข้อความต่อไปแปะออกมาอีก

“มีทั้งหมดเจ็ดแผ่นป้าย มีเงินรางวัลตั้งแต่หนึ่งหมื่นบาทไปจนถึงหนึ่งหมื่นบาท  หนึ่งในนั้นถ้าหาเราเจอจะมีรางวัลสุดพิเศษมอบให้...”

“รางวัลบ้าอะไรวะ! หนึ่งหมื่นบาทไปจนถึงหนึ่งหมื่นบาทเนี่ย!” Smez อยากจะสาปแช่งเจ้าของผลงานในแกลลอรี่ใจจะขาด  นี่กวนกันอยู่ได้  ตรูอยากได้ทางออกเฟร่ย!

เขาเปิดม่านแรกโดยไม่ได้เรียงตามลำดับ...

พบรูปพระจันทร์ในเวลากลางคืน  และบริเวณห้องนี้ก็มืดลงทันทีซะด้วย  พร้อมหนึ่งหมื่นบาท ...แต่หนึ่งหมื่นบาทที่ว่าคือใบกระดาษธรรมดาเขียนด้วยสีเทียนว่าเลข 10,000 เท่านั้นเอง

ลองเปิดม่านสอง...  เจอรูปตัวเอง  แต่เป็นตัวเองแบบห้อยหัว  พร้อมหนึ่งหมื่นบาท

ทีนี้ม่านนี้...  มีมือสีแดงมาแปะเต็มหน้าเลย!

“เหวอออ อะไรเนี่ย!?” เขาพยายามแกะรอยมือที่แปะบนหน้าออกด้วยทัศนวิสัยที่มืดสลัว  “โอเค ถ้าจะประหยัดไฟเบอร์ห้ากันแบบนี้ก็ถือว่ารักโลกนะ  แต่ไม่ต้องมารณรงค์ให้ฉันร่วมรักโลกด้วยตอนนี้หรอก!”

ม่านถัดไปล่ะ...

พรึ่บ!

“กรี๊ดดดดดด!!  ไอ้โรคจิต!! ไอ้เฮนไตบ้ากาม!!”

ผัวะ!!

“โอ๊ย!!”

โครม!!

เรื่องเกิดขึ้นเร็วมากทันทีที่เปิดก็พบภาพ... ไม่สิ... ในม่านนั้นเป็นรูป Sema กำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าซึ่ง Smez เปิดไปจ๊ะเอ๋เข้าพอดี ผลลัพธ์เลยจบลงด้วยการถูกยันปั้นท้ายล้มโครมใส่แล้วกระชากม่านปิด

“ฉันไม่ได้ตั้งใจ...  แล้วทำไมมี Sema อยู่ในนั้นล่ะ!?”

“เอ้า แย่จัง  โดนเจอจนได้ ...เกมเป็นเกม คุณได้รางวัลสุดพิเศษแหละ ไปรับได้เลยข้างบน” ข้อความนี้โผล่มาทันทีที่เขาเปิดม่านอีกอันแล้วเจอไอ้คนขี้ก้างนรกนั่น

“นี่ต้องมาเล่นซ่อนหากับแกนี่ฉันเกือบจะตายอยู่แล้วนะ!” Smez เดินไปข้างบนก็พบรูปคนทำอาหารที่กำลังสับปลา... ไม่ใช่ เหมือนปลานั้นน่าจะหลุดมาจากรูปมากกว่า  เขาเลยเก็บส่วนหัวปลาไว้

ที่นี้ Smez ออกจากห้องแล้วเดินไปทางขวา

...ซึ่งมันมีแต่หุ่นรูปปั้นหินธรรมดาๆ  บรรดากล่องอุปกรณ์  และพวกหัวปูนหน้าโหนกเรียงรายเต็มไปหมด “เหมือนห้องเก็บของเลย”

แต่ยังไงก็ต้องเข้าไปสำรวจ  ซึ่งบางทีไฟจะดับๆติดๆ  พิพิทธภัณฑ์นี้ไม่จ่ายค่าไฟรึไงครับ!?  สักระยะเขาก็เห็นภาพแขวนรูปดอกกุหลาบและตรงหน้าก็มีแจกันที่มีน้ำอยู่

“เอ้อ! ดอกกุหลาบ...”  ว่าแล้ว Smez ก็หยิบดอกกุหลาบที่ได้ตอนแรกออกมาดูด้วยความสงสัยที่ว่าทำไมเหลือแค่กลีบเดียวแถมดูซ้ำๆสีไม่สดซะแล้ว  เขาจึงคิดพิเรนเล่นๆลองเอากุหลาบจุ่มในแจกันดู

จากกลีบเดียว Smez ก็เห็นความทึ่ง  กุหลาบพร้อมใจกันผลิกลีบบานสะพรั่งสวยงามสดใสขึ้นมาทันที  และร่างกายก็กลับรู้สึกกระปรี้กระเปร่าสดชื่นเหมือนเพิ่งอาบน้ำใหม่ๆ  ทั้งที่ก่อนหน้าเจ็บแขนกับโดนรูปถีบมาระบมแทบตาย

“สุดยอด! เหมือนที่เติมพลังแบบในเกมเลย!  แสดงว่าดอกไม้นี่คือชีวิตเรางั้นเหรอ!?” Smez เริ่มเข้าใจความสำคัญของดอกไม้นี่แล้ว  ดังนั้นเขาจึงเก็บดอกไม้ตัวเองอย่างระวัง  และสำรวจห้องนี้ต่อ...

เขากำลังยืนหันหน้าเข้าหาผนังใช้ความคิด  แต่นั่นก็หมายถึงยืนหันหลังให้หัวหุ่นไอ้โหนกตัวนึงที่ส่งเสียงกึ่กๆเริ่มขยับเข้ามาหาเขา  Smez ไม่รู้เรื่องอะไรเลยจนกระทั่งเสียง...

เพล้งงงง!!

เท่านั้นแหละ  Smez กรี๊ดตัวลอยทรุดร่างฮวบแล้วซุกหน้าเข้าหาผนัง  ร่างสั่นเป็นเจ้าข๋าอยู่นานสองนานจึงค่อยหันกลับไปเจอกับซากปูนแตกกระจายเป็นเศษน้อยใหญ่อยู่กับกล่องเครื่องมือ  และมีชิ้นส่วนปลาซึ่งคิดว่าน่าจะเป็นส่วนหาง

เป็นเพราะเขาไม่เห็นตอนหัวหุ่นหน้าโหนกนั่นสะดุดกล่องเครื่องมือที่วางทิ้งเกลื่อนกลาดไว้แถวนั้นนั่นเอง

Smez เดินกลับมาที่ห้องกลางเหมือนเดิม  เขาประกอบปลาทั้งสองส่วนแล้วใส่ตรงรูกลวงๆที่ว่างอยู่  สักพักไม่นานเสียงแมวก็ดังขึ้น... ไม่ใช่เหมือนเสียงแมวตัวเดียว  แต่เหมือนโอเปร่าแมวซะมากกว่าที่พร้อมใจกันโหยหวนเหมือนกำลังจะโดนเชือด!?

และตรงรูปปลานั้นก็เป็นทางยาวตรงหน้าก็เปิดออกให้เขาเดินต่อไป